Φωτογραφία και κριτική
Στην φωτογραφία διακρίνεται στο βάθος το Κάτω Κουφονήσι. (ξέρω η φωτογραφία μπορεί να φαίνεται καρποσταλική αλλά μας τις χάριζε απλόχερα το νησάκι, τι να κάνουμε)
Το είχα γράψει και παλιότερα: δεν μπορώ να καταλάβω τις κριτικές τύπου σου αναφέρω όλη την υπόθεση-πλοκή και καταστρέφω κάθε δυνατό "κλειδί" του συγγραφέα ή του σεναριογράφου.
Κατά την γνώμη μου η κριτική δεν είναι μία απλή αναφορά σε βιογραφικά στοιχεία του καλλιτέχνη και ανάλυση της υπόθεσης σε βαθμό καταστροφής κάθε έννοιας έκπληξης.
Το κακό είναι ότι το φαινόμενο όσο πάει και εξαπλώνεται. Πάρτε τυχαία μία εφημερίδα και διαβάστε. Δεν θα χρειαστεί να δείτε καμία ταινία ή να διαβάσετε κανένα βιβλίο. Είναι όλα μπροστά μας.
Και τελικά τι πρέπει να είναι η κριτική. Για μένα η κριτική πρέπει να έχει δίπλα της ένα σημαδάκι: Π και Μ. Δηλαδή πριν και μετά την ανάγνωση-θέαση...
Η κριτική για μένα πρέπει να φωτίζει τις γωνίες (πως έλεγαν οι παλιόφιλοι pavement στο αριστούργημά τους Brighten the corners)
Να μας πάει πέρα από το έργο, να προβληματίσει, να ανοίξει συζητήσεις...
Και κατά την ταπεινή μου άποψη στα βιβλιοφιλικά-κινηματογραφικά-μουσικά blog τα πράγματα είναι πολύ πολύ καλύτερα και κυρίως γοητευτικά.
2 σχόλια:
Ειδικά μάλιστα όταν είναι αστυνομικό το βιβλίο. Σε κάποια μπλογκ έχω δει την έκφραση "contains spoilers" που σε προειδοποιεί ότι θα σου μαρτυρήσει κάτι οπότε συνεχίζεις ή όχι το διάβασμα.
Εδώ στη Λάρισα στην κινηματογραφική Λέσχη είναι υπευθυνος ένας κύριος παλιός κινηματογραφόφιλος, με ευρεία γνώση του αντικειμένου που όμως έχει την κακή συνήθεια να σου λέει από τη αρχή τί θα γίνει: "Ναι, είναι μια πολύ καλή ταινία, ο ήρωας πεθαίνει βέβαια αλλά τι να κάουμε έτσι είναι η ζωή".
Γενικά τραγικό, αλλά σε αστυνομικό είναι "επικίνδυνο" (οι συγγραφείς αστυνομικών είναι περίεργοι άνθρωποι...:-)
Τελικά μήπως πρέπει να κάνουμε σύλλογο:
ΑΝΤΙΑΠΟΚΑΛΥΨΗΠΛΟΚΗΣ ΠΑΛΗ
Δημοσίευση σχολίου