Παρασκευή, Ιουνίου 30, 2006

Φωτογραφία αποχαιρετισμού


Με ένα χορό που δεν αντέχεις να με βλέπεις
φεύγω
Σε ένα ταξίδι που χρόνια στη ζωή μου
περιμένω



Επιστροφή σε καμία δεκαριά μέρες

Πέμπτη, Ιουνίου 29, 2006

Τι πρέπει να τρώμε τον Αύγουστο;


Φωτογραφία από Κυκλάδες (δύσκολα πάντως να ξεφύγεις από μία απλή καρποσταλική απεικόνιση του μαγευτικού χώρου των κυκλάδων)

Ένα από τα ωραιότερα γαστρονομικά κείμενα βρίσκονται στο (εξαίσιο για μένα) βιβλίο του Απίκιου, Πένες σε μελάνι (εκδ. Μελάνι). Το κείμενο ονομάζεται «τι πρέπει να τρώμε τον Αύγουστο» και δίνεται μέσα από προτάσεις μεγάλων-κλασσικών ελλήνων συγγραφέων και ποιητών. Για παράδειγμα μία φράση του Ελύτη: «πάνω στο στρωμένο τραπέζι: πελώριες συναγρίδες, πελώριες ντοματοκρεμμυδοσαλάτες, πελώριες φέτες καρπούζι».
Καταπληκτικές είναι και οι τελευταίες λέξεις του κειμένου: τι πρέπει να τρώμε το καλοκαίρι; Πώς συναινεί στο διαιτολόγιο του ελληνικού θέρους ο απότομος βράχος ή η νωχελική άμμος; Προσμετρώντας τις θερμίδες του πνεύματος, η απάντηση είναι απλή, σχεδόν αυτονόητη: ας τρώμε με τα μάτια ελληνικά βιβλία.

Τετάρτη, Ιουνίου 28, 2006

Ένα σπήλαιο και οι Flaming Lips


Φωτογραφία από ένα σπήλαιο (δεν λέω που γιατί απαγορευόταν η φωτογράφηση ακόμη και χωρίς flash…). Χωρίς να είμαι ειδικός στην φωτογράφιση σπηλαίων, αυτή τη βρίσκω αξιοπρεπή.

Από το πρωί σήμερα ακούω των καινούργιο των Flaming Lips, At War With The Mystics. Πραγματικά με αυτούς τους τύπους δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει. Απίστευτοι για ακόμη μια φορά. Αναζητήστε τους και βάλτε τους στην λίστα του mp3 player για τις διακοπές σας.

Τρίτη, Ιουνίου 27, 2006

Πήλιο και Crouch!


Φωτογραφία αφιερωμένη σε όσους αγαπούν το Πήλιο. Εμείς πάντως προσπαθούμε να πηγαίνουμε κάθε χρόνο έστω και για λίγο.

Α και για το mundial: Πορτογαλία ετοιμάσου έρχεται η σειρά σου!!!

Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006

Έρχονται τα τέρατα



Φωτογραφία επίκαιρη… με τέρατα.

Τι θα γίνει επιτέλους με τις κριτικές βιβλίων (βασικά μυθιστορημάτων) στις μεγάλες εφημερίδες. Δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το να αναφέρουν κάθε σημαντικό σημείο ενός βιβλίου που συνήθως ο συγγραφές με πολύ προσοχή το αποκαλύπτει σιγά σιγά στον αναγνώστη. Δηλαδή ξεμπροστιάζουν και καίνε κάθε σημαντικό χαρτί που ενδεχομένως να έχει ένας συγγραφέας.
Το ίδιο πάνω κάτω συμβαίνει σε πολλά οπισθόφυλλα αλλά και σε τρέιλερ ταινιών.

Αυτός είναι ο λόγος που διαβάζω πάντα τις όποιες κριτικές κατόπιν εορτής

Παρασκευή, Ιουνίου 23, 2006

Παραλία και Sex Pistols


Φωτογραφία από Καβάλα.

Τελικά ποιοι ήταν στην περίφημη πρώτη συναυλία των Sex Pistols στο Manchester.
(η συναυλία που άλλαξε τα πάντα!)

Ήταν διάφοροι. Τρομακτικό ήταν ότι ήταν ο Morrissey και μάλιστα είχε στείλει και ένα review στο NME.
Δεν ήταν ο Ian Curtis και χωράει μεγάλη συζήτηση το αν ήταν ο περίφημος Tony Wilson. (Αυτός ορκίζεται ότι ήταν, άλλοι το αμφισβητούν)

Σας παρακαλώ δείτε το 24hour party people…

…I have to crucify some brother today…

Πέμπτη, Ιουνίου 22, 2006

Το νέο μου αυτοκίνητο και οι Zeppelin


Φωτογραφία από το καινούργιο μου αυτοκίνητο…

Έχει καλούτσικες επιδόσεις αλλά μάλλον θα έχω πρόβλημα με την βενζίνα (που λέει και ένας φίλος μου).

Στα δικά μας τώρα, στο τελευταίο καταπληκτικό τεύχος του uncut υπάρχει μία απίστευτη ανάλυση του (σύμφωνα με το περιοδικό) greatest hard rock album ever made: του Led Zep IV. Είναι δέκα περίπου σελίδες. Ότι πρέπει.

Το θέμα όμως είναι ότι ποτέ δεν με συγκίνησαν οι Zep και τα παρεμφερή. Όχι ότι δεν μου άρεσαν, όχι ότι δεν τους άκουγα αλλά ποτέ δεν κάθισα μόνος στο σπίτι με ένα δίσκο τους να παίζει. (το ομολογώ το έκανα για πρώτη φορά τώρα με το 4 διαβάζοντας το αφιέρωμα)

Πάντα προτιμούσα τους Smiths! (και τους housemartins…)

Τετάρτη, Ιουνίου 21, 2006

Πάρος για πάντα


Φωτογραφία από την Νάουσα της Πάρου.

Πάμε Νότια λοιπόν που λέει και ο Ζήκας:

…με ένα πλοίο της γραμμής, με ένα τζιν αμερικής,
και ένα μπουφάν στο χέρι,
και αν δεν μας φτάσουν τα λεφτά,
βρίσκουμε και καμιά δουλειά
να βγει το καλοκαίρι…

Δευτέρα, Ιουνίου 19, 2006

Χαλκιδική VS. Home


Φωτογραφία από ένα κοπάδι (δεν ξέρω αν είναι δόκιμος ο όρος) στα ψηλά βουνά, ή μάλλον στα πολύ ψηλά βουνά για να ακριβολογούμε.

Τώρα, δεν ξέρω αν ανήκω στην μειοψηφία των κατοίκων της Θεσσαλονίκης που δεν πατάνε στην Χαλκιδική (ειδικά τα σαββατοκύριακα), αλλά νιώθω ότι πρέπει να είμαστε ισχυρή μειοψηφία.

Δεν είναι μόνο η κίνηση (απίστευτη) και στο «πάνε» και στο «έλα», δεν είναι μόνο η οδική ασφάλεια («έλα μωρέ μια μπύρα ήπια»), δεν είναι ότι πας και βλέπεις μια μεταλλαγμένη Θεσσαλονίκη, με τα ίδια καφέ, τους ίδιους ανθρώπους, το ίδιο στυλ (μόνο που είναι σε μπλε φόντο), το πιο απίστευτο είναι ότι όλοι μα ΟΛΟΙ βρίζουν τα παραπάνω και εξακολουθούν να πηγαίνουν κάθε Παρασκευή απόγευμα και να γυρνάν κάθε Κυριακή βράδυ! Απίστευτο ε;

Για αυτό και εγώ παίρνω τα βουνά (βλέπε φώτο από το δάσος του Καράντερε στην Δράμα), επιμένω στις παραλίες της Καβάλας και στους Depeche που έρχονται (άσχετο αλλά έχουμε κάτι να χαιρόμαστε)

Και επειδή όλα τα παραπάνω έχουν ειπωθεί άπειρες φορές και μάλλον άρχισα να γίνομαι γραφικός επανέρχομαι στα κανονικά μου και προτείνω:
Το τελευταίο καταπληκτικό τεύχος του Uncut, και το ροζέ κρασί της Τέχνης Αλυπίας Οίνου (από την αμπελο-οινική ζώνη της Δράμας).

(το τελευταίο το πίναμε σε ένα φίνο ιταλικό την περασμένη Τετάρτη και ήταν συγκλονιστικό)

Παρασκευή, Ιουνίου 16, 2006

Πολ Όστερ και η αράχνη


Μετά την τριλογία (γυάλινη πόλη, φαντάσματα, κλειδωμένο δωμάτιο), ασχολήθηκα με τον… Λεβιάθαν.

Τρομερά πράγματα. Τα προτείνω όλα ανεπιφύλακτα.

Ξέρετε τι μου θυμίζει ο Όστερ; Την θυμάστε την ταινία Melinda & Melinda του Γούντι Άλλεν: η φωτεινή και η σκοτεινή πλευρά, η φοβερή μάχη jazz και κλασσικής, η άγρια και η γλυκιά Νέα Υόρκη.

Ε λοιπόν ο Όστερ είναι η σκοτεινή πλευρά και της πόλης και της ψυχής.

Φωτογραφία από μία αράχνη σε ένα βουνό όταν για λίγο είμαστε Lost…

Παρασκευή, Ιουνίου 09, 2006

Red hot και παραλία



Είναι ίσως η πρώτη φορά που μου άρεσε τόσο ένας δίσκος των red hot chili peppers. Έχω μάλλον μια αντανακλαστική αντίδραση να μου αρέσει αυτό που «πρέπει» να μην αρέσει στους «κριτικούς». Το ίδιο είχε συμβεί και με τον περσινό δίσκο των Goldplay.

Διάβασα και ένα φοβερό κειμενάκι σε ένα αγαπημένο μουσικό blog, ότι είναι πολύ uncool να μας αρέσουν οι Pearl Jam και καλά θα κάνουμε να μας αρέσουν στα κρυφά και να μην το λέμε παραέξω…

Φωτογραφία από την παραλία Θεσσαλονίκης.

Πέμπτη, Ιουνίου 08, 2006

Η εισαγωγή του Lost και μία φωτογραφία από Ερμιτάζ


Φωτογραφία από την πλατεία του Ερμιτάζ στην Αγ. Πετρούπολη.


Πιστεύω πως η «απόλυτη» εισαγωγή ταινίας-τηλεοπτικής σειράς κ.τ.λ. είναι η εισαγωγή από την τηλεοπτική σειρά Lost (οι αγνοούμενοι, ΝΕΤ).
Είναι δύο τρία δευτερόλεπτα αλλά σου δείχνει τον απόλυτο ίλλιγκο, την αγωνία το χάος, το μυστήριο που έχει η σειρά. Είναι απίστευτη. Αν δεν έχετε ασχοληθεί με την σειρά αυτή αξίζει να τη δείτε μόνο και μόνο για την εισαγωγή.

Και η μουσική, και τα γράμματα που περιστρέφονται και… πραγματικά απίστευτη.

Ίσως να φταίει πως η αγαπημένη μου ταινία του μέγα Alfred είναι το Vertigo

Τετάρτη, Ιουνίου 07, 2006

Ο δαμαστής και ο Γιασμίνα Χάντρα



Φωτογραφία ενός από τους τέσσερεις «φύλακες» μιας πανέμορφης γέφυρας στην Αγ. Πετρούπολη.

Ομολογώ πως δεν ήξερα πολλά για την Αλγερία. Διαβάζοντας όμως το εξαιρετικό αστυνομικό μυθιστόρημα του Γιασμίνα Χάντρα, το μερίδιο του νεκρού (εκδ. Καστανιώτης) κατάλαβα και κυρίως έμαθα αρκετά.
Είδα με τρόμο να επαληθεύεται μία φράση που δεν μου αρέσει καθόλου: παντού τα ίδια γίνονται…

Ο Χάντρα, κατά την γνώμη μου, με βάση μία αστυνομική ιστορία περιγράφει τι συνέβη στην Αλγερία μετά την επανάσταση και τι επικρατεί σχεδόν μέχρι τις μέρες μας. Διαβάστε το και στο τέλος θα καταλάβετε ότι αν απλώς αλλάξετε την Αλγερία με την Ελλάδα και τα αραβικά ονόματα με ελληνικά η ιστορία θα λειτουργεί άψογα!

Τρίτη, Ιουνίου 06, 2006

Wallpaper από Σύρο για όλους!


Σήμερα ανεβάζω μία φωτογραφία από Συρό, σε (4/3) και σε μεγάλη ανάλυση για όποιον/ όποια θέλει να το κάνει wallpaper

...Τελικά μου κατεβάζει την ανάλυση στα 1024...

Δευτέρα, Ιουνίου 05, 2006

Καμένο δέντρο και χαμένος στην μετάφραση



Η φωτογραφία είναι από ένα μισοκαμένο δέντρο κάπου στον Όλυμπο.
Τώρα τελευταία νιώθω όλο και περισσότερο ότι δεν καταλαβαίνω τι γίνεται τριγύρω. Σαν τον Murray στο Lost in translation.

Πρέπει να διοργανώσουμε απόδραση από την πόλη, από την χώρα…

Κυριακή, Ιουνίου 04, 2006

Me and you and the photo we know...


Φωτογραφία από βόρεια.

Να προτείνω και μια ταινία στα γρήγορα: me and you and everyone we know. Εγώ την βρήκα απολαυστική-εξαιρετική. Είναι για όλους τους θαυμαστές ταινιών τύπου Garden State, Donnie Darko…

Τελικά γιατί μας αρέσουν και πραγματικά μας αγγίζουν οι αυτού του τύπου φαινομενικά άρρωστες ταινίες;

Σάββατο, Ιουνίου 03, 2006

Έκθεση βιβλίου; Σίγουρα;



Χθες το απόγευμα κάναμε μια βόλτα στην (πώς να την ονομάσω) έκθεση-παζάρι βιβλίου στην παραλία της Θεσσαλονίκης (από όπου και η φωτογραφία).
Βασικά μου έκανε εντύπωση ο αριθμός των εκδοτών που υπάρχουν. Από τον λευκό πύργο φτάσαμε στο παλάτι της παραλίας…
Το άλλο που μου έκανε εντύπωση ήταν η γενικότερη βρώμα και δυσοσμία που επικρατούσε. Γινόταν χαμός.
Μην γκρινιάζω, θα φταίει μάλλον που δεν έγιναν ακόμη τα επίσημα εγκαίνια (σήμερα είναι).
Πάντως μου θύμισε περισσότερο ένα πανηγύρι που είχα πάει στο χωριό της Περάμου λίγο έξω από την Καβάλα παραμονή δεκαπενταύγουστου…
Θα επανέλθω στο θέμα.

Πέμπτη, Ιουνίου 01, 2006

Percival Everett, και η παραλία



Η αμερικανική έρημος του Percival Everett (εκδ. Πόλις) είναι ένα εξαιρετικό πολυεπίπεδο βιβλίο. Είναι μία απίστευτη καταγραφή ενός κομματιού της αμερικανικής κοινωνίας. Ποιος είναι ήρωας, ποιος είναι εχθρός; Ποιος είναι ο θεός, ποιος είναι ο διάβολος; Εξαιρετική γραφή, σφιχτή δομή. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Η φωτογραφία είναι από την «λίγο πριν βρέξει» παραλία της Θεσσαλονίκης