Κυριακή, Σεπτεμβρίου 30, 2007

Collins, Cameron και οι ψυχές μας (?)



Η παραπάνω φωτογραφία (του υποφαινόμενου) είναι εξαιτίας του εξαιρετικού βιβλίου που πραγματικά είχα την τύχη να διαβάσω: Michael Collins - Χαμένες ψυχές (Πόλις)

Η εμπειρία ανάγνωσης του συγκεκριμένου βιβλίου μπορεί να συγκριθεί μόνο με το τελείωμα της ανάσας μετά από μια βαθιά βουτιά στη θάλασσα, ένα μέτρο πριν την επιφάνεια.
Δεν μπορείς να το αφήσεις. Νιώθεις να σε τρυπάει αλλά συνεχίζεις. Κατεβαίνεις.

Το πτώμα του τρίχρονου κοριτσιού δεν βγαίνει από το μυαλό σου μέρες μετά την ανάγνωση.



Είναι περίεργο αλλά και ανησυχητικό. Δεν διάβασα σε καμία κριτική (έψαξα σχεδόν σε όλες τις εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας) την έμμεση αναφορά του Collins στην μεγαλύτερη φωτογράφο όλων των εποχών. Την Julia Margaret Cameron (οι δύο φωτογραφίες είναι δικές της)

Το κοριτσάκι που βρέθηκε νεκρό στο βιβλίο ήταν ίδιο (το φαντάζομαι τουλάχιστο) με αυτό των φωτογραφιών. Ήταν ντυμένο με φτερά αγγέλου. Τραγικό.



Οι φωτογραφίες της Cameron ακουμπάν μέρη της ψυχής μας. Ανεξερεύνητα. Απόρθητα.

Ο Collins μας έδωσε ένα βιβλίο (διάβασα στις παραπάνω κριτικές ότι είναι κριτική στο Αμερικάνικό σύστημα, ότι είναι στα όρια του αστυνομικού...) το οποίο για μένα είναι ένα σκοτεινό ταξίδι στην ψυχή του καθένα.

Είναι πραγματικά το βιβλίο που θα έπρεπε να συνοδεύει τiς παραπάνω φωτογραφίες. Είναι η καλύτερη ανάλυση των παραπάνω αριστουργημάτων της Cameron που έχω διαβάσει ποτέ.

2 σχόλια:

Annabooklover είπε...

Τρίχρονο κοριτσάκι νεκρό, ντυμένο με φτερά αγγέλου, δεν ξέρω αν το αντέχω. Αλλά μου έχεις κινήσει την περιέργεια.

anastassios είπε...

Η αλήθεια είναι ότι είναι τραγικό.

Αλλά το βιβλίο είναι εξαιρετικό.
Απίστευτη ατμόσφαιρα.