Οι ζωές των άλλων

να κάνω και εγώ τα σχόλια μου για τις ζωές των άλλων. Πέρα από αυτά που λίγο πολύ όλοι διαβάσαμε από εδώ και από εκεί θα αναφερθώ σε δύο ζητήματα που δεν έχει τύχει να τα δω πουθενά ως τώρα.
Λοιπόν, πιστεύω ότι η ταινία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους κατοίκους της χώρας μας καθώς βλέπουμε πως οι "αντιστασιακοί", "περιθωριακοί", "καλλιεργημένοι", "προοδευτικοί" είναι οι "δεξίοι" και όχι οι "αριστεροί" όπως έχουμε συνηθίσει. Περίεργο ε; Όπως έλεγε και μία από της μεγαλύτερες φωνές που έχουν περάσει ποτέ: ...pain in any language...


Το δεύτερο θέμα που θέλω να αναφέρω είναι η άμεση και άκρως αποδεκτή για μένα αναφορά της ταινίας ότι πάνω από όλα είναι η τέχνη: η ηθοποιός βάζει πάνω από όλα το θέατρο το οποίο μόνο ο κατάσκοπος το καταλαβαίνει.
Δεν θέλω να πω περισσότερα γιατί ενδεχωμένος να κατευθύνω κάποιον που ακόμη δεν την έχει δει.

Μέτα το Goodbye Lenin, και την Πτώση οι Ζωές των άλλων έρχονται σαν συναισθηματικός οδοστρωτήρας.

Τέλος θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Γ. Ζουμπουλάκη (κριτικός του Βήματος) ο οποίος εξέφρασε την απορία του γιατί ένας τόσο συγκλονιστική και εξαίσια ερμηνεία όπως αυτή του κατασκόπου (Ulrich Muhe) μένει πάντα έξω από των καλύτερο αντρικό στα Oscar.