Τρίτη, Φεβρουαρίου 07, 2006

Φαγητό μετά μουσικής


Τελικά λινγουίνι με πέστο σε συνδυασμό με ένα εκ Δράμας λευκό κτήμα Παυλίδη (από τους πιο φιλόξενους οινοπαραγωγούς) είναι κάτι το μοναδικό.
Εγώ πάντως προτίμησα να συνοδεύσω το χθεσινοβραδινό δείπνο με ένα best του Adriano Celentano. Ώρες ώρες και εγώ απορώ με τις επιλογές μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: