Τρίτη, Φεβρουαρίου 20, 2007

Σπίτι από φύλα και αναμονή...



Η φωτογραφία έχει διπλό ρόλο:
Α. χθές το απόγευμα περπατήσαμε στην παραλία της Θες. Μέτα από πολύ καιρό ένιωσα μία ψυχρούλα που όμως δεν ήταν χειμωνιάτικη αλλά αυτή η γλυκιά της άνοιξης.
Ακόμη είναι νωρίς αλλά... περιμένουμε. Γιαυτό και η φωτογραφία. Γιατί έρχεται σιγά σιγά η άνοιξη με εκδρομές, με δροσερές μουσικές, με το καθιερωμένο ανοιξιάτικο ταξιδάκι μας στις Κυκλάδες...


Β. η φωτογραφία επίσης μπήκε για να ξορκίσει το σκοτάδι και το χάος του εξαιρετικού βιβλίου που τελείωσα "Σπίτι από φύλλα" του Mark Z. Danielewski (Πόλις).
Ενθουσιάστηκα, τρόμαξα, χάθηκα, αναρωτήθηκα... Σας το προτείνω... Υπερκειμενικό 100%. Μακάρι να έβλεπα μία hypertextual έκδοση του. Ποιος ξέρει, ίσως το επιχειρήσω κάποτε.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Βασίλη καθώς αν και το είχα κατά νου να το αγοράσω το Σπίτι δεν θα το έκανα ποτέ αν δεν διάβαζα τα ενθουσιώδη σχόλιά του.

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 15, 2007

Οι ζωές των άλλων



να κάνω και εγώ τα σχόλια μου για τις ζωές των άλλων. Πέρα από αυτά που λίγο πολύ όλοι διαβάσαμε από εδώ και από εκεί θα αναφερθώ σε δύο ζητήματα που δεν έχει τύχει να τα δω πουθενά ως τώρα.
Λοιπόν, πιστεύω ότι η ταινία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους κατοίκους της χώρας μας καθώς βλέπουμε πως οι "αντιστασιακοί", "περιθωριακοί", "καλλιεργημένοι", "προοδευτικοί" είναι οι "δεξίοι" και όχι οι "αριστεροί" όπως έχουμε συνηθίσει. Περίεργο ε; Όπως έλεγε και μία από της μεγαλύτερες φωνές που έχουν περάσει ποτέ: ...pain in any language...


Το δεύτερο θέμα που θέλω να αναφέρω είναι η άμεση και άκρως αποδεκτή για μένα αναφορά της ταινίας ότι πάνω από όλα είναι η τέχνη: η ηθοποιός βάζει πάνω από όλα το θέατρο το οποίο μόνο ο κατάσκοπος το καταλαβαίνει.
Δεν θέλω να πω περισσότερα γιατί ενδεχωμένος να κατευθύνω κάποιον που ακόμη δεν την έχει δει.

Μέτα το Goodbye Lenin, και την Πτώση οι Ζωές των άλλων έρχονται σαν συναισθηματικός οδοστρωτήρας.

Τέλος θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Γ. Ζουμπουλάκη (κριτικός του Βήματος) ο οποίος εξέφρασε την απορία του γιατί ένας τόσο συγκλονιστική και εξαίσια ερμηνεία όπως αυτή του κατασκόπου (Ulrich Muhe) μένει πάντα έξω από των καλύτερο αντρικό στα Oscar.

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 01, 2007

Queen και φώτο από βράχια...



Είναι μόνο δική μου αίσθηση ή και σε άλλους που λατρεύουν την ανεξάρτητη (?) μουσική αγγλική βιομηχανία απόλαυσαν το the Queen;

Επίσης παρά τις σχετικά ψυχρές ως και αρνητικές κριτικές που το συνοδεύουν προτείνω ανεπιφύλακτα το The Good The Bad & The Queen. (damon θα σε ακολουθούμε για πάντα!!!)

Παρά τις δύο παραπάνω αναφορές στην λέξη Queen πότε δεν μου άρεσαν (ή καλύτερα δεν μου λένε τίποτα απολύτως) οι Queen.

Όμως από τους αγαπημένους μου δίσκους όλων των εποχών είναι το μέγιστο The Queen is dead.

Oh mother... I can feel... the soil falling over my head...